Καθρεφτάκια Για Ιθαγενείς

Όταν παρουσιάστηκε η πρόταση της «μικρής ΔΕΗ» το πρώτο επιχείρημα ήταν ο ανταγωνισμός. Το γνωστό νεοφιλελεύθερο ιδεολόγημα για τη μείωση των τιμών. Στη πορεία επειδή είδαν ότι δεν πείθει αρκετά (πρόσφατα ζήσαμε κάτι αντίστοιχο με το γάλα) σκέφτηκαν το επιχείρημα για τον εκσυγχρονισμό της ΔΕΗ.

Πρέπει να γίνουν επενδύσεις για τον εκσυγχρονισμό της ΔΕΗ λένε και λεφτά δεν υπάρχουν. Αν λοιπόν πουλήσουμε το 1/3 της ΔΕΗ θα έχουμε χρήμα να κάνουμε επενδύσεις για εκσυγχρονισμό.

Για επικεφαλίδα καλά ακούγεται. Αν δούμε όμως λίγο παρακάτω μπαίνει το ερώτημα: Τι επενδύσεις χρειάζονται στη ΔΕΗ;

Η πλέον απλή απάντηση που μπορεί να δώσει σχεδόν και ο κάθε αδαείς, επί των ενεργειακών, έλληνας, είναι η διασύνδεση των νησιών. Κατ’ αρχήν δεν θα είχα κάποια ένσταση για το εν λόγω επενδυτικό σχέδιο αν είχε γίνει μια πλήρης οικονομοτεχνική μελέτη. Δηλαδή θα ήθελα να ξέρω πόσο θα κοστίσει και πόσο θα είναι το συνολικό όφελος από τη μειώσει του κόστους του ρεύματος και μετά από πόσο χρόνο θα γίνει απόσβεση ώστε να υπάρξει μετά η δυνατότητα να μειωθεί η τιμή του ρεύματος και πόσο. Προφανώς τέτοια μελέτη δεν υπάρχει. Όλα τα επιχειρήματα βρίσκονται στο χώρο του υποθετικού χωρίς μια σοβαρή μελέτη που θα καταδείκνυε και το πιθανό όφελος και το αναγκαίο κεφάλαιο για την επένδυση. Όλα τα επιχειρήματα είναι παραμύθια για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, το ξεπούλημα της ΔΕΗ. 

Και αν εν τέλει η επένδυση της διασύνδεσης των νησιών είναι συμφέρουσα γιατί δεν πραγματοποιείται με έκδοση ομόλογου από τη ΔΕΗ, αλλά πρέπει να γίνει με εκποίηση της παραγωγικής βάσης της χώρας;

Αλλα για τι δάνειο μιλάμε;

Μήπως έχουν κάνει κάποια μελέτη;

Καθρεφτάκια για ιθαγενείς είναι τα επιχειρήματά τους.

Η τιμή τιμή δεν έχει

Ένα άλλο κενό που υπάρχει επίσης με την εκποίηση της μικρής ΔΕΗ είναι και το ποσό που υπολογίζουν να εισπράξουν. Και επειδή η τιμή τιμή δεν έχει, πρόσφατα την πάτησαν και το Ελληνικό, δεν λένε κουβέντα.

Θα την πουλήσουμε ένα εύλογο ποσό !!! και προφανώς δεν θα θιγούν τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων. Γι’ αυτό το δεύτερο το έχουμε ξανά πει, χωρίς την τεχνογνωσία των εργαζόμενων ρεύμα δεν παράγεται, άρα τουλάχιστον για μια πενταετία δεν θα τολμήσουν να έρθουν σε ρήξη μαζί τους. Για την τιμή όμως ούτε κουβέντα.

Για να δούμε λοιπόν αυτό το εύλογο πόσον από πλευράς ΔΕΗ. Τι θα πρέπει να διαθέσει ένας επενδυτής για να μη συμπεριφερθεί σαν «φιλέλληνας ευεργέτης»! Λέμε τώρα (λολ).

Αν μιλάμε για σοβαρό επενδυτή, με δεδομένο το εργασιακό κόστος (υπάρχει δυναμική δέσμευση) και την τιμή πώλησης της KWh (δεν φαντάζομαι να γίνεται όλη αυτή η ιστορία για να ακριβύνει το ρεύμα), θα πρέπει από το κέρδος που θα έχει να κάνει απόσβεση της αγοράς του σε μια δεκαετία. Δηλαδή με τις 2750 MW που θα πάρει και με τις δεδομένες τιμές κόστους KWh από λιγνίτη και τις μέσες τιμές πώλησης της KWh, ο εν λόγω επενδυτής θα κερδίσεις τα επόμενα 10 χρόνια περίπου 4 δις € (με πολύ πρόχειρους υπολογισμούς). Άρα ένα εύλογο και συμφέρον πόσο για τη ΔΕΗ θα ήταν να τη πουλήσει 5 δις €. Διαφορετικά γιατί να το κάνει;

Να δείτε ότι οι τιμές που θα παίξουν θα είναι στο 1/3 το πολύ. Και μετά λένε ότι δεν είναι ξεπούλημα της ΔΕΗ!